Babamla Kâbe’ ye Gideceğiz / KHKlı olmak

Merhaba benim adım Mesut demeyi çok isterdim. Çünkü doğuştan konuşamıyor, yürüyemiyorum. Sadece işaret diliyle derdimi anlatabiliyorum. Ben 10 yaşındayım, annem ve babam evleneli 12 sene olmuş. 1 sene sonra ben dünyaya gelmişim.. Bütün ihtiyaçlarımı annem ve babam karşılıyordu, babam benimle çok ilgilenirdi. Her zaman anneme ‘Mesut nasıl, ağladı mı, yemeğini yedi mi, onu dışarı çıkardın mı?’ diye sorardı. Annem sitem ederdi ve ‘Ben ilgileniyorum, sen keşke eve daha çok gelsen de ilgilensen’ derdi. Sonra babam eve arada gelmeye başladı, sonra hiç gelmemeye başladı. Annem ‘Baban sana çikolata alacak’ diyordu. Annem işte, hep coşku ve ümitle babamı bekliyor. Ben kendimi ifade edemiyorum ama benim babam da annem de benim kahramanım. Onlar benden dolayı hiç kendilerini düşünemedi. Hep benim için planlar yaptılar. Ama şimdi babam gitti. Onu çok özledim. Gelince bana öğrettiği Kâbe’ye gideceğiz onunla. Babam bana hep Kâbe’yi anlatırdı. Bana Kâbe’yi sevdirdi. Onu bekliyorum, Kâbe’ye gitmek için…
(Mesut evlerine gelen misafirlere, işaret diliyle babam gelecek Kâbe’ye gideceğiz diyor.)


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/01/17/babamla-kabe-ye-gidecegiz/