MAHZUN GÖNÜL

Ey kalbi kırık mükedder gönül !

Yok mudur şu haline bir çare ?

Hep efkardasın, yanmaktan nâre,

Gel, derunumu arzeyle o yare,

Bırak bütün yükleri indir kalpten,

Biçare hamallıktan kurtul hepten.

Bir inayet yetişir elbet gökten.

Yeter ki, tevekkül eyle yürekten.

İcabetsiz bıraktığı hiç olmamış,

Tevekkül eden asla nâçar kalmamış.

Dertle geleni dermansız salmazmış.

Ben “kalbi kırıklarla beraberim” buyurmuş.

Kaynak: http://magduriyetler.com/2018/07/02/mahzun-gonul/

Mağduriyetler