Zeki’ce Gülmek

Yalanın, riyanın döndüğü kavgada
Kahbece vurulup ölmekte var.
Deli divane esen kasırga da
Savrulup heder olmak da var.

Toprak deyip salarken kökünü
Aşka gelip edersin rükunü
Gün gelir sırtlarsın yükünü
Yollara revan olmak da var.

Açıtır sırtından yediğin hançer
Dersen Ya Hu bu da geçer
Baharda yediveren güllerin açar
Dikene takılıp kalmak da var

Bakarsın geçmiş zaman aniden
Merhamet dilenirsin Sani’den
Fayda yok Ondan gayri faniden
Ah edip saçları yolmak da var

Şafağın kızıllığı dolarken ufka
Duyarsın sevdiğin yürümüş Hak’ka
Ey benim sevdiğim yüreği yufka
Ölüme Zeki’ce gülmek de var.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/07/09/zekice-gulmek/