“Ben Bir Anneyim”

Abdullah Sözüvar

Bir seher vakti düştü, gönlüme ayrılık acısı
Kaç zamandır yakıyor bedenimi, köz gibi sızısı
Görüş günündeki çığlıkların amansız yankısı
Karanlığı boğacak aydınlığın, adeta ümit parıltısı

İki seneye yaklaştı, yavrularıma hasretim.
Gün geçtikçe büyüyor, yüreğimde özlemim.
Kanlı yaşlar akıtmaktan yoruldu gözlerim.
Yok yere, sevdiklerinden koparılmış bir anneyim.

Çok kere duvarlara anlattım, yürek yangınımı.
Ömrümde hiçbir ateş, bu kadar, yakmadı canımı
Eşkıyalık nedir bilmem, seviyorum ben vatanımı
Dökmekten gocunmam, bu uğurda al kanımı

Kimselere dokunmasın, ağırdır sözlerim
Ayırt etmeden, körpelerimin hepsini özlerim
Bıkmadan usanmadan, vuslatın yolunu gözlerim
Ciğerparelerine sarılmak için, sabreden bir anneyim

Günler geçmek bilmese de demir kapılar ardında
Öpüp koklamak, oyunlar oynamak hep aklımda
Silinir belki çoğu hatıraların, amma sevdiklerim yadımda
Bedenen olmasa da ruhen tüm canlarım yanımda

Biliyorum, her gün benim gelmemi bekler miniklerim
Duaya kalkan ellerime eşlik eder, Rabbe yalvarır dillerim
Bitmez, geçmişten geleceğe deva taşıyan ümitlerim
Derdinin dermanını kovalayan, binlerce anneden biriyim

Bekleyin hepiniz masum yavrular, atın bir kenara üzüntünüzü
Emin olun ki kavuşacağız yarınlarda, unutmayın bu sözümüzü
Hiçbir şey engelleyemez, Rabbim tebessüm ettirsin yüzünüzü
Birgün elbet birlikte kutlayacağız, neşe içerisinde anneler günümüzü


from Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/05/13/ben-bir-anneyim/