Meğer Bu Zamana Kadar Çektiklerimiz Çile Değilmiş

75 yaşındayım ve bu yaşıma kadar çekmediğim çile kalmadı derdim ama 15 Temmuz darbe girişiminden sonraki yaşadığım çile önceki çektiğim çileden belki yüz belki bin katı fazladır. Eşimi 20 yıl önce kaybetmiştim. Evlatlarımı yoksulluk içerisinde okutup Allah korkusu olan, vatana millete hayırlı birer evlat olsunlar istemiştim. Allah ebeden razı olsun Rabbim mahcup etmedi, her biri okuyup meslek sahibi oldular.
Aile apartmanında oturuyorduk. Aile apartmanı diyemiyorum artık. Aile diye bir kavram kalmadı. Hangi birine yanayım. En küçük oğlum 12 yıl hüküm giydi. Ortanca oğlum mesleğinden ihraç oldu. Büyük oğlum ise cezaevinde 10 ay kaldı yeni çıktı, şimdi ise işsiz. Damadım 8 ay cezaevinde kaldı çıktı, ciddi rahatsızlıkları var ve bir işe giremiyor.
Yavrularımı düşünmekten gözlerimdeki yaşlar kurudu. Yuvalarımızı perişan ettiler. En küçük kızım devamlı benimle ilgileniyor, hastaneye gidip geliyorum. Tansiyon, şeker, kalp rahatsızlıklarım çok arttı. Allah’ tan gelen her sıkıntıya razıyız biliyorum fakat bende bir insanım, dayanacak gücüm kalmadı. Tek dileğim ölmeden evvel evlatlarımla birlikte bütün vatan evlatlarının evlerine, işlerine dönmesi ve bu zalimce işlenen hukuksuzluğun bir an evvel bitmesi.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/08/26/meger-bu-zamana-kadar-cektiklerimiz-cile-degilmis/