Tutsak Genç

İsmim Yusuf 25 yaşındayım. Maalesef akla ve vicdana sığmayacak deli saçması gerekçeler ile 24 aydır tutuklu bulunmaktayım. Gençliğimin baharındayım ama en güzel çağlarımı hapiste geçiriyorum. Giyiniyorum, taranıyorum ama hep aynı kişiye soruyorum; “Mehmet nasıl olmuş?”. Toplumun ” daha gençliğinin baharında ” diye tarif buyurduğu bu yaşlarda 2 senemin zayi olmasına mı yanayım yoksa daha ne kadar kalacağımın belirsizliğine mi elem duyayım bilmiyorum. Bu mahkûmiyetim üniversite hayatımın da yarıda kalmasına sebebiyet verdi. Ailemin, benim bu sorunlarım ile uğraşabilecek durumu ve imkânı yok. Zira kendileri de bakıma muhtaçlar. Tutuklu bulunduğum il memleketime 800 km uzaklıkta bulunmaktadır. Haliyle ailem benim ziyaretime gelmekte zorlanmakta, ihtiyaçlarım hakkında herhangi bir malumata sahip olamamaktalar. En son ziyaretimi yapan babamın, otobüs bilet parasını dahi yakınlarımdan aldığını duyduğumda ne kadar müteessir oldum anlatamam.
Hak, hukuk ve adalet en sarp kayalıklarda bir hiç uğruna param parça edildi. Adalet :” suçluyu bulmak değil, sonuna kadar masumiyeti kovalamaktır” diye bilmekte iken, bunun adının da “masumiyet karinesi” diye hukuk literatüründe mevcut olduğuna vakıf iken, hangi maslahata binaen mesnetsiz, şahitsiz, iddiasız buralarda esir gibi tutulmaktayım bilmiyorum. Birilerinin “Pardon yanlışlık olmuş” demesini bekler gibiyim. Yazıklar olsun diyorum zaten yazıklar da olacaktır bunları reva görenlere.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/09/03/tutsak-genc/