Zindanda Bir Gece | Serdal YÖRÜKOĞLU

Yattım ranzaya, çektim yorganı üstüme,
Geceler sessiz ve kimsesiz, uyku girmedi gözüme,
Yerler beton, seccadem ince, nasır bağladı dizime,
Ne dersem diyeyim, kimse inanmaz oldu sözüme.
Yetmiş yılda bir defa doğan dolunay,
Gökten inip pencereme yansıyan ışık hüzmesi,
Herkes yattı ben seninleyim ey Kimsesizler Kimsesi,
Biliyorum duyuyorsun, hücrelerden yükselen sesi.
İnanıyorum; elbet cevap vereceksin ama vardır bir vakt-i merhunu,
İnanıyorum, Lebbeyk kulum deyip cevap vereceksin,
Sen Hakk’ın kapısında sabırla bekleyeceksin,
Henüz vakt-i merhunu gelmedi ki çok acelecisin.
Sen günahkar ve mücrim bir kulsun,
Hakk’ın kapısında ne zamandan beri yalvarıyorsun,
Kolay mı sandın? Ne yaptın ki kurtuluş umuyorsun?
Beklentiye girme, Hakka tabi ol, gör bak nasıl kurtuluyorsun.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/08/28/zindanda-bir-gece/