Pişmanlık

Selamlar…Ben Mardinli bir kardeşinizim. Birazdan yazacağım satırlar eğer gerçekleşmemiş olsaydı avukat bir kardeşiniz olarak yazacaktım. Hâlâ hukuk fakültesi 4.sınıf öğrencisiyim. 2017 Eylül ayında çoğu masumun yaşadığı gibi sabahın beşinde kapımız çalındı. Benim için gelmişlerdi. Ufak çaplı bir aramadan sonra Yeşilyurt Polis Karakolu’ndaydık. O zamana kadar 15 Temmuz olaylarının üzerinden 1 yıldan fazla süre geçmiş, baskı hafif azalmış. Uzun gözaltı sürelerinin yerini 2-3 günlük kısa gözaltılar almıştı. Buna bile sevinir hâle gelmiştik. Gözaltına alınmadan evvel arkadaşlarla konuşurken ‘2-3 gün nezarethanede kalır, sonrasında hemen cezaevine girer kurtuluruz’ diye konuşuyorduk. Ama benimki öyle olmadı maalesef. 24 gün nezarethanede kaldım. İzmir’in Eylül sıcağında, üstüm başım perişan ve sürekli sorgu. Evliydim ve 1 yaşına daha ulaşmamış bebeğim de vardı. İş öyle bir raddeye geldi ki artık konuş diyerek eşim ve çocuğumla da tehdit ettiler. Artık dayanamadığım psikolojik baskı ile yurtdışında olduğunu bildiğim bazı isimler verdim. Sonrasında mahkemeye sevk edildim ve 24 günün sonunda sonuç tabi ki cezaevi. Nezarethanenin o kasvetli havasından kurtulup, az düşününce yaptığım hatanın farkına vardım. İlk mahkemede hemen ifademi geri çektim. Baskı altında ifade vardiğimi söyledim. Gönlüm öylesine ferahlamıştı ki tarifi yok. Artık ne kadar yatarsam yatayım kader dedim. Bir de mahkemede öğrendim ki evde kaldığım zamanlarda ders anlattığımız bir liseli öğrenci de bizim hakkımızda ifade vermiş. Güler misin ağlar mısın. Liseli öğrenciye ders anlatmak bile terör örgütü üyeliği olmuş. Hâlâ Şakran Cezaevi’ndeyim. Geçen ay ki mahkememiz de 2 ay sonraya ertelendi. Dualarınızı beklerim..


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/10/21/pismanlik/