Su Bile Yok

15 Temmuz tiyatro oyunu ile birlikte kararan hayatlardan bir tanesi de bizim oldu. Eşim bir dernekte muhtaç öğrencilere yardım etmekle meşgulken ben de bir dershanede öğretmenlik yapıyordum. Ancak bir KHK ile ikimizin de çalıştığı yerler kapatılmıştı. Bir çok yere iş başvurusunda bulunmuş olmama rağmen muhtemelen korkularından dolayı iş vermiyorlardı. ‘İş tecrübeniz güzel, iletişiminiz güzel, ihtiyacımız da var ama daha önceki çalıştığınız kurumdan dolayı sizi alamayız’ diyorlardı. Her yerde kapılar yüzümüze bir bir kapatıyordu. Adeta onlara su bile yok sözünü canlı olarak yaşıyorduk. Tabi bu süre zarfında evimize sürekli baskınlar yapılıyor ve kendimiz bir telefon uzaklarında olmamıza rağmen kapıyı kırıp en özel eşyalarımıza kadar karıştırılıyordu. Hem bu durumun manevi ağırlığından kurtulmak hem de çalışamadığımız için kirayı ödeyemez hale de gelince mecburiyetten eşyalarımızı bir depoya kaldırdık. Kendimiz de aile yanına yerleşelim istedik ama orda da bize rahat vermediler. Bir sabah eşim için geldiler. 28 günlük gözaltından sonra tutuklandı ve iddianamesi 1 yılda ancak yazılabildi. Doğru dürüst savunma dahi alınmadan 8 yıl 9 ay ceza verildi. 3 yaşında bir çocuğumuz var. Annesine hasret avutmaya çalışıyorum. Bir çok aileler gibi bizler de bu süreçte bu şekilde dağılmış olduk.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/10/25/su-bile-yok/