Vefasız Sevenler

Merhaba. Öncelikle bu mektubu şikayet değil , şükran – ı nimet olsun diye kaleme alıyorum. Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim; Bu dünyaya 70 defa daha gelsem , tüm sıkıntılara ve mağduriyetlere rağmen yine bugün bulunduğum yerde ve inşallah yine bu düşüncede olmak isterdim. Ama buna rağmen dertlerin çokluğu, düşmanların kavi olmasının yanında dostların veya dost görünenlerin bu kadar sinsi, pespaye, kaypak ve alçak olacağına ihtimal vermezdim. Beni en çok da dost görünenlerin, vefasızlığın ötesinde ihanetleri ve düşmanca tavırları üzüyor. Ben de herkesin başarılarını ve eğitim sistemini ayakta alkışladığı en önemli kolejlerde öğretmenlik yaptım. Toplumun tüm kesimlerince ben ve arkadaşlarım el üstünde tutulduk . Hep takdir edildik. Sözümüz senet kabul edildi. Hamdolsun biz de böyle düşünen ve davrananları hiç mahcup etmedik. Ta ki o meşum ve kahrolası 15 Temmuz olayına kadar. Ne olduysa, kimler tezgahladıysa, faturası hiç de hak etmediğimiz halde bizlere kesildi. Tek derdi vatana – millete saygılı, bilinçli vatansever insanlar yetiştirmek olan, devlet büyükleri dahil , toplumun büyük bir kısmının gönlüne taht kuran ve bu mesleğin çilesinde tadını bulan eğitim gönüllüsü hizmet insanları bir anda (haşa) terörist ilan edildiler. Bundan ben de nasibimi aldım. Evime polisler gelip beni yakalamak istediler. Başka şehirde olduğumdan bulamadılar. Bir anda işsiz kaldık. Bu şok ile başka bir şehre göçtüm yalnız başıma. Gariptir ki o şehirde yaşayan ve maddi durumu çok iyi olan çok yakın akrabam bile beni evine almadı. En yakın arkadaşlarım tutuklandı. Telefonlarıma kimseler cevap vermez oldu. Tam dokuz gün sokaklarda, parklarda, hastahanelerin acil bekleme salonlarında, cami avlularında , otogarlarda geceleri geçirdim. Bize karşı nefretle ve gayzla bilenmiş vicdanlar sürekli ‘oh olsun’ diyorlardı. Tüm kapılar bir bir yüzüme kapanıyordu. Daha fazla dayanamayıp kalacak yer de bulamayınca her türlü riski göze alarak evime döndüm. Ama maalesef bu defa da eşim karşıma dikildi. Maddi sıkıntıları bahane ederek benden ayrılmak istediğini söyledi. Uzun süredir Psikolojik tedavi görüyordu. Maddi – manevi birçok sıkıntısına rağmen sabrediyordum. Bir yıl uğraştım. Yalvardım – yakardım. İkna edemedim. İlla ayrılmak istedi. Engel olamadım. Ben de pes ettim. Maalesef ayrıldık. Hamdolsun çocuklarımla aram iyi. Bir problemimiz yok. Ama en çok da onlar üzülüyor. Ben de onlar için çok üzülüyorum. Ama onların geleceği için dik durmak zorundayım. Piyasada ne kadar zor ve pis iş varsa her şeye rağmen yapmaya çalıştım. Yapmaya da devam edeceğim. Rızkı veren Allah’tır. Allah Kerim’dir. Bu günler de gelip geçecek. Rabbim başların ayak, ayakların baş olduğu yerde bazı insanların gerçek yüzünü göstermeden, özellikle yakın çevremde bulunan bazı sevdiklerimin canını almasın diye dua ediyorum. Kutsal Çile ‘nin acizane bir ferdi olarak kalan ömrümü tamamlayabilirsem ne mutlu bana. Küfür ve dalalet harici her halimiz için Allah’a hamdolsun.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/10/23/vefasiz-sevenler/