Dünya Evine Girdik Diye Sevinemedik Bile

15 Temmuz günü kına gecemiz vardı. Nereden bilebilirdik ki zulmün başlangıcı olduğunu. Dünya evine girdik diye sevinemedik bile…
Eşimle çalıştığımız kurumun kapandığını diplomalarımızın iptal olduğunu idarecilerin içeri alındığını duyduk. Kiralayıp döşediğimiz evimizde hiç oturamadan eşyaları toplayıp memlekete taşımak zorunda kaldık.
Eşimin ailesiyle 1,5 yılı beraber geçirdik. Bebeğimiz doğdu. Eşim bir fabrikada işçi olarak iş buldu. Tam düzenimizi kurduk dediğimiz günün sabahı zilimiz acı acı çaldı. Eşimi aldılar. Bizden 12 saat uzaklıkta bir cezaevine götürdüler. Eşimin babası sadece açık görüşlere gidebiliyordu. Eşimin yaşlı dedesine biz bakıyorduk. Diğer evlatları bakmıyordu. Görüşe gidip gelmemiz 2 günümüzü alıyor ve yaşlı dedemizi evde tek başına bırakıyorduk. Başına bir iş gelir diye tedirgin oluyorduk.
Günler böyle geçerken benim de hakkımda şikâyet var diye sorguya götürdüler. İmzayla bıraktılar. Çıktığım mahkeme bana hüküm verdi. Benden sonra da eşime hüküm verip devam dediler. Ne diyelim…
Elhamdülillahi ala külli hal,Sivel küfrü veddalel.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/11/10/dunya-evine-girdik-diye-sevinemedik-bile/