Ege ve Meriç - Veysel Aliosmanoğlu



Kıyısına vuruldum,
Koştum koştum yoruldum,
Taşkın akan suyunda,
Üç yavrumla boğuldum.

Onlarca can bir kürek,
Elimde bir can yelek,
Önümde derin sular,
Yolumu kesti felek.

Bekler misin beni de,
Vuslat için gurbette,
Buna hicret demişler,
Buluşmak hep firkatte.

Bıraktığın yerdeyim,
Terkedilmiş mustarip,
Kime veda edeyim,
Yollar da tenha garip.

Bize dar geldi vatan,
Dostu düşmana katan,
Bir zalim rüzgâr esti,
Ne çokmuş imanın satan.

Ülkümüzü çaldılar,
İftiralar saldılar,
Ülkemin soysuzları,
Canımıza kıydılar.

Esirken hür sanmışım,
Vatanda aldanmışım,
Koşuyorum durmadan,
Vatansıza kanmışım.

Bütün yollar karanlık,
Cümle müslim aldanık,
Bir tek hakkın yolcusu,
Varmış Hakk’a adanık.

Gel de bulmacayı çöz,
Düğümlendi artık söz,
Var mı kardeşten öte,
Yakıyor hıyanet köz.

Kahpelikte sınır yok,
Her yerde münafık çok,
En yakınlar uzakmış,
Yalana karnımız tok.

Saplanmış yüreğimize,
Düşman olduk biz bize,
Parçaladı münafık,
Gelen yok semtimize.

Kaçmaya mecbur kaldık,
Canları suya saldık,
Çıkarsak selamettir,
Bir kurtulduk bin öldük.

Böylesini gafletin,
Hak yoluna nefretin,
Tarihte görülmedi,
Şeytani bir ifritin.

Yerin dibine batsın,
Yuvazda baykuş ötsün,
Müminleri inleten,
Saltanatınız bitsin.

Zülme alkış tuttunuz,
Hak yolu unuttunuz,
Zalim ve alkısçıları,
Sizler çoktan bittiniz.

Bir sürü mazlum mağdur,
Zalime yok diyen, dur,
Dökülmüşüz yollara,
Kurtuluş derin su dur.

Kandan irinden derya,
Aşmakmış çıplak yaya,
Hocamız hep söylerdi,
Dalmakmış derin suya.

Bu yol uzunmuş meğer,
Menzili ömre değer,
Demişti dertli büyük,
İnanmış isen eğer.

Kurtulmak sahilinde,
Tüm dualar dilinde,
Ya Ege ya Meriç’miş,
Gelecek emelinde.

Bu kaçıncı can aldın,
Şehidim suya daldın,
Cennet sahilin olsun,
Korkma artık kurtuldun.

Meğer su imiş yakan,
Egeye doğru akan,
Onlarca can çırpındı,
Dönüp ardına bakan.

Veysi çaresiz misin?
Yoksa kimsesiz misin?
En büyük lütuf buymuş,
Hakta tüket nefesin.



Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/11/10/ege-ve-meric/

Hiç yorum yok