Gel de Dayan - Özer FANİ

Son asrın mülteci kampındayım.
Ardımda sel gibi gözyaşı
Ne tarafa dönsem kan,
Gel de dayan,
Ey hissiz beşer, yok mu vicdanı kanayan,
Eşindir, aşiyanındır savrulan, dağılan.
Gel de dayan, dayan gücün yeterse,
Kim bizi vatansız koyan?
Bizi kirleten kim?
Saçından sürüklenen kardeşin kim?
Ters kelepçe takılanın suçu ne?
Nerede hayallerimde ki ülke?
El ele, kol kola, sarmaş dolaş insanlar nerede?
Nerede sabah ezanları, nerede cuma salaları?
Rahmet yağmurları nerede?
Nasıl bir rüya bu?
Bu nasıl masal?
Güneşin nurunu kaplıyor gecenin siyahı,
Nur yüzlü bebekler ağlıyor zindanda,
Gün sayıyor çocuğuna hasret baba,
Yarım kalan düşleri baltalıyor kudurmuş haset,
Bir çağ yanıyor ve yanıyor dünya…
Gel de dayan,
Bu zulme alkış tutan,
Bu zulme sessiz kalan,
Bu zulme destek olan,
Herkes utanmalı, herkes utanmalı…
Çınar ağacına kurulmuş salıncak hayalini yıkanlar,
Yalana iftira katanlar,
Hakkı unutup tiranlara tapanlar,
Utanmalı!
Adına her ne denirse densin,
Tarih kitabına geçti son asrın UTANÇ ÇAĞI.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/11/10/gel-de-dayan/