UMUT - Veysi Karan

Gafillerin tekmesiyle sarsıldı onurumuz,
Ölümden de zormuş bu kötü durumumuz,
Diller tutulmuş artık yapılmaz yorumumuz,
Çaresizlik yolumu kesti esirdir umut.
Kalabalıklar şuursuz, sarmış her yanı gaflet,
Edepden mahrum insanlarda yok zerafet,
Ruhlar perişan her şeyi süslüyor kıyafet,
Sütreler arkasında mahkumdur umut.
Şafak yeni bir güne terk ediyor yerini,
Karanlıklara boğacak kötülerin herbirini,
Yarınlara gebe kalan ümmetin maderini,
Yeni bir güne müjdeyi doğurur umut.
Mevsimler geçmekte bu son kış artık,
Muhtaç etti namerde bir lokma katık,
Sen ey karanlık ruh kayboldun artık,
Bu bahar yeni çiceklere tomurcuk umut.
Veysinin nazarı ufukta takılıp kaldı,
Yürüdüğümüz uzak menzilsiz yoldu,
Kudreti sonsuzdan bir haber geldi.
Müminlere kurtuluş müjdesi umut.


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/11/01/umut/