A h v a l… - Özer FANİ

Meğer ne kadar çok keşkelerim varmış ardımda
Takılıp yere kapaklanıyorum attığım her adımda
Yarı ölü yaşıyorum hayatı duymadan, görmeden…
Bilen var mı, kaç acı gizliyorum sessiz feryadımda?
Aynalar daha bir düşman bakıyorlar bana,
Tel tel göç etmiş siyahlar, beyazdan yana
Halimi bir cümleyle anlatı vereyim sana
Yarı ölü yaşıyorum hayatı uyumadan, uyanmadan…
Önce eşyalar konuşuyor benimle, sonra duvarlar
Gözlerimin önünden geçeriyor baharlar, sonbaharlar
Mektup, mektup, lema, lema söz olup dökülüyor nurlar
Yarı ölü yaşıyorum hayatı bıkmadan, usanmadan…
Haramiler, hırsızlar sarmış sağımı, solumu
Bir dost sesi duymanın özlemi kaplıyor ruhumu
Ah! ne mümkün korku almış toplumu
Yarı ölü yaşıyorum hayatı gücenmeden, küsmeden…
Ya bir kapı sesi duyuluyor ansızın, ya bir siren
Acaba kim için geldi diyorum bu defa gelen?
Kimse yok tasvir edecek halimi gören
Yarı ölü yaşıyorum hayatı endişeden, tasadan…
Küfranın dilinde küfür var ağız dolusu
Mekan olmuş nurlara Yusuf’un kuyusu
Sizin olsun dünyanın cezbeden süsü
Yarı ölü yaşıyorum hayatı aldanmadan, aldatmadan…
Ne uykum uyku, ne uyanıklığım gerçek
Biliyorum bu rüya er, geç bitecek
Kış çetin olsada bahar geldi, gelecek,
Yarı ölü yaşıyorum hayatı şaşmadan, şaşırmadan…


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/01/06/a-h-v-a-l-2/