Genç Mağdur

7. sınıftan 8.sınıfa geçmiştim. Gittiğim kolejde yazın TEOG için hazırlık kurslarına gidecektim. Çok iyi bir liseyi kazanmak istiyordum. Kurslara gideceğim zaman okulum kapandı. O kadar üzülmüştüm ki. Sınava nasıl hazırlanacağım konusunda bir fikrim yoktu. Hangi okula gidecektim onu da bilmiyordum. Sonra o ay içerisinde babam tutuklandı. Nasıl olduğunu da anlatayım. Polislerin geldiği sabah uyuyordum. Annemin telaşlı sesiyle uyandım. Gözümün önünde babamı alıp arabaya bindirdiler. O gün çok ağlamıştım. Daha sonra babamı görmek için KOM şubeye gitmiştik. Uzaktan görebilmiştim sadece. Birkaç gün sonra cezaevine götürülmüştü.
Babamın tutuklandığı gün annem halamları aramıştı. Halamlar geldiler. Onlarla beraber cezaevine gitmiştik. Çok kalabalıktı. İnsanların çoğu yere oturmuş ağlıyorlardı. Yaşlılar güneşin altında sıra bekliyorlardı. Herkes perişan haldeydi. Nihayet bize sıra geldiğinde içeri girebilmiştik. İçerisi nefes alınacak gibi değildi. Aşırı havasızdı. 10 a yakın ayrı ayrı cam bölmeler vardı. Her birinde telefon vardı. Camlar buğulu karşısı tam olarak görünmüyordu bile. Televizyonda gördüğümüz gibi ama daha kötü bir yerdi burası. İlk defa gerçekte görmüştüm.
Babam geldi. Görür görmez ağlamaya başladım. Günlerdir görmüyordum ve bir anda görünce kötü olmuştum. Ağladığımı görmesin diye gözyaşlarımı silmiştim. Konuştuk. Oradan çıktıktan sonra eve gittik. Okulların açılmasına 1 aydan az kalmıştı. Nereye gideceğimi düşünürken kuzenim bizimle gelsene dedi. Benimle yaşıt kuzenimle aynı okula gitme kararı mantıklı gelmişti. Ama annemlerden ayrılacaktım ve halamlarla yaşayacaktım. Zor bir karardı. Eğer yaşadığım şehirde kalsaydım iyi bir okula gidemeyecektim.
Arkadaşlarım durumumu öğrenince olumlu karşılayacaklarını düşünmüyordum. Annem de razı olunca okullar açılmadan 2 gün önce halamlarla gittim. 1 yıl boyunca annem başka yerde babam başka yerde ben başka yerde yaşadık. Sınav zamanında çoğu arkadaşımın ailesi varken benimkiler yanımda yoktu. Her dersin sınavından çıktıktan sonra millet annesine babasına sarılıyordu. Benim de halam yanımdaydı. Her zaman destek oldu. Hiç kötü davranmadı. Babamın ve annemin yokluğunu tamamlamaya çalıştı. Allah ondan razı olsun. Hakkını ödeyemem. Sınavlar açıklandığında puanım çok kötü değildi ama okulum kapanmasaydı oraya devam edebilseydim daha iyi bir sonuç çıkarırdım. Babam benden çok umutluydu.
Onun istediği gibi bir sonuç çıkaramayınca kendimi kötü hissetmiştim. Şimdi aradan 3 yıl geçti ve babam hala yanımda değil. Hala onun eksikliğini hissediyorum. Benim gibi birçok insanın hayatı mahvoldu. Herkesin psikolojisi bozuldu.
Bütün bunlara sebep olanları Allah a havale ediyorum…


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/04/14/genc-magdur/