Ben Ev Hanımıyım Aynı Zamanda Üniversite İlahiyat Öğrencisiyim

Ben ev hanımıyım aynı zamanda üniversite ilahiyat öğrencisiyim. 15 temmuz darbe tiyatrosundan sonra eşimin vazife yaptığı İzmir’deki yurt kapanınca eşim ile beraber 3 ay kadar boşlukta kaldık. Bir ara 1 haftalığına memleketimize gitmiştik. Orada iken evimize polisler girip arama yapmışlar. Bu olaydan iki hafta sonra evimizi memleketimize taşımaya karar verdik. Çünkü maddi sıkıntılarımız vardı ve artık İzmir’de duramazdık. Çocuğumuz yoktu bunun için tedavi görüyorduk doğal olarak o da yarım kaldı. Güvenilir dostlarımızın yardımı ile kirası ucuz sobalı bir ev bulup taşındık. Ama bazı yakın akrabalarımızın ve komşularımızın şerrinden emin olamadığımız için köyümüze değil de ilçeye taşındık. Eşim inşaatta iş bulup çalışmaya başladı. Tabii sigortasız çalışmak zorundaydı. Ben de üniversite eğitimim yarım kalmasın diye kendi annemde kalıp ordan derslere gidiyordum. Arada bir yolla eşimi ziyarete gidiyordum.

Eşimin çalışması ile maddi sıkıntımız kalmamıştı. Yaklaşık 8 ay bu şekilde yaşadık. Eşimi ziyarete gittiğim bir günün sabahında yeni evimizi polisler bastı. Hayatımın en u
zun ve zorlu sabahıydı. Evimizin her yerini aradıktan sonra ikimizi de gözaltına aldılar. Gözaltı süresi, ifade verme ve uydurma siyasi bir mahkemenin ardından tutuklandım ve Antalya cezaevine gönderildim. Daha sonra öğrendim ki eşim de tutuklanıp Sivas’a götürülmüş. Bir anda hayatımızın ikinci şokunu yaşadık ve mutlu yuvamız darmadağın oldu. Zor cezaevi şartları sağlığımı ve psikolojimi bozdu. Kalabalık ve soğuk koğuş, yetersiz sıcak su ve kötü yemekler. Her şey üstümüze geliyordu. Zulüm hala devam ediyordu. İki kez baygınlık geçirdim, hastaneye kaldırıldım ama sonuç tekrar cezaevi. Sağlığımı ve psikolojimi kaybetmiştim. Bu arada eşimi Kayseri’ye sevketmişlerdi.

11 ay sonra mahkeme tutuksuz yargılanmama karar verdi. Çok şükür artık özgürdüm ve eşimi ziyarete gidebiliyordum. Bir nebze rahatlamıştım. Kafa dağıtmak için üniversite’ye tekrar başladım. Ama başlamasam daha iyiydi. Sınıf arkadaşlarım beni dışladı hiç kimse benle konuşmuyordu. Devam edemedim tekrar bıraktım. Bu süreç de kimin gerçek dost ve kardeş olduğunu çok iyi anladık. Daha sonraki mehkemelerde bana 7 yıl eşime 7.5 yıl hüküm verdiler. Eşim hala tutuklu. İstinaf’dan olumsuz yanıt geldi. Şimdi yargıtay aşamasındayız. Dilerim Allah’tan tez zamanda bitirir bu zûlmü.

Kaynak: Sizden Gelenler – Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/07/20/ben-ev-hanimiyim-ayni-zamanda-universite-ilahiyat-ogrencisiyim/