H i c r a n - Veysel Aliosmanoğlu

Gün çalmaz üstümüze gölgesi var zulümün
Şafağıma çığ düştü ufkumu sarmış hicran
Zalimler titremekte pençesinde ölümün
Akıldan cüda kalmış kalplerde, sevgi hicran
Baharımızı vurdu, bir haramiye kananlar
Sahtekar sinelerinde buz kesilmiş vicdanlar
Mazlumun feryadı onlara musikiden makamlar
Mukaddesat mezatta kıymetten öte hicran
Hani o rüzgarı arkasına alıp koşan erlerin
Nerede hakkı tutup kaldıran hakikatli ellerin
İkliminde nur saçılan tahassungah evlerin
Mekanlar işgal olmuş tabelasında hicran
Senki yazılan münacatımın en son güftesi
Bilmezdim feryadımdan çıkacakmış bestesi
Zihnimde çınlıyor geçmişte kalan lahuti sesi
Ağladım ahvaline hatıram dolmuş hicran
Veysi gibi ağlasam sel olur mu göz yaşım
Daha kaç kez uzaktan çevireyim bu başım
Parmaklıklar ardından çıkıp gelse kardaşım
Sevincim yarım kalır hududun ardı hicran


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2018/12/25/h-i-c-r-a-n/