Semadan Gelen Çığlık

17 Ekim’di günlerden salı saat yirmibir onbeş

Niye aldın beni benden ey kötü kalleş

Heryer karardı bir anda heryer oldu loş

Dört beş adamdı hepsi ettiler bizi nahoş

Derken çıktık hazırlanan dördüncü kata

Bir solukta herşey değişti anında

En son gördüğüm kıvırcık saçlı adamın kafası duvarda

Çığlık çığlık bağırırken çocuklarda geldi bir anda

Herkesin kafası önde, erkeklerin eli kelepçeli

Çocukları susturmak ne mümkün,kederli

Bir de şu adamlar bağırmasa şöyle küfürlü

Duymadım böyle sözler kulaklarım çok kirli

Saat iki otuz oldu heryer karardı

Demir parmakliklar arasında ruhum daraldı

Nezarethanede üç kişi kıble ararken

Sabah namazına durdum gönlüm efkarlı

Gün ışıdı tamam olduk sabah on kişi

Birisi bekar, gamlı, kederli dokuzu evli

Esme rüzgar desekte böyle deli

Meleğim diye inledi üç gündür dertli

Herkes çocuğundan biii haber, yürekler dağlandı

Ama ne hikmettir bilmem bir inşirah vardı

Belli ki edilen dualar ulaştı

Medet Rabbim dedikçe kalpler yumuşadı

Derken çocuklar geldi tek tek kapılar  ardından

Zülalim, Cemalim, Meleğim, Taha Beram, Fatmam

Sâbi ruhlar süte doydu oldu analara derman

Ya’ Rab nolur uzatma olsun yavrum sana kurban

Sema bazen gürler, gece söker bir anda

Geride kalanlara hasret düştü hep onlar aklında

Afyonda olmak, ana olmak çok zor olsa da

Hakkınızı helal edin, nasibim artık zindanda

Kaynak: http://magduriyetler.com/2018/06/09/semadan-gelen-ciglik/