Lütfen Sesimize Ses Olun

Ben hayallerimde insanlık adına yapılabilecek iyilikleri hep düşünüyordum ve ne yapabilirim diye kendime soruyordum.
İnsanlık adına faydalı olmayı karanlığa küfretme değil karanlığa bir mum olmayı tercih ettim ve insanlığa faydalı olmak için çaba sarf ettim.
Bir karıncayı bile incitmeyen, üzerinde bir tırnak çakısı bile taşımayan eşim de 15 Temmuz gecesi senaryo edilmiş darbe girişiminden etkilendi. Hiçbir delile hiçbir araştırmaya gerek duymadan bu masum insanları karalamaya başladılar. Bizde ailecek bayram için gittiğimiz memleketten çalıştığımız yere yola çıktık. İkamet ettiğimiz yere varınca ne görelim kanunsuzca sorgusuz sualsiz baskılar yapılıyor çoluk çocuk, ihtiyar, genç, sağlıklı, hasta demeden içeri atıyorlardı. Suçları neydi bunların bulunduğumuz yerin en saygın en çok sevilen insanlarıydılar.
Olsun dedik başa gelen çekilir dedim. Ailecek evimizden çıkıp oradan oraya oradan oraya yolculuk ediyorduk. Başımızı sokacak bir yer arıyorduk. Ben 3 çocuğumla beraber daha neyin ne olduğunu anlama yaşında olmayan bu masum çocuklarımla neler çektiğimi bir ALLAH bilir bir de ben.
Kendi evimiz bize uzak oldu ama 3 çocukla nereye sığabilirdik ki. Rüzgâr çok sert esiyor cılız dalları da kırıyordu. En yakın akrabalar bile bizi misafir etmekten korkuyorlardı.
Ben kendimi düşünmüyordum her anne gibi çocuklarımı düşünüyordum. 3 çocuğumu alıp Erzurum’a memlekete gittim.
Yolculuk boyunca hep ağladım ömrümde böyle bir yolculuk yapmadım. Memlekette o yakın gibi gözüken insanların soğuk bakışlarında yaşamak bana zor geldi. Evimizi polislerin basıp eşyalarımız her tarafı alt üst ettiklerini duydum…
Lütfen sesimize ses olun…


Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/02/14/lutfen-sesimize-ses-olun/